Hoe ik mijn intuïtie vond door in het bos te overnachten
Begin deze maand heb ik een Nature Quest gedaan. Tijdens een Nature Quest verblijf je 24 uur (of langer) op een door jou uitgekozen plek in het bos, met alleen een tarp (een soort tentdoek) en je slaapzak en water. De Quest staat voor de vraag “Wie ben je als je niks hebt?”
Waarom ik een nacht in een bos heb doorgebracht
Als je me een paar jaar geleden had gezegd dat ik in oktober een dag én nacht in een bos zou doorbrengen, dan had ik je waarschijnlijk vierkant uitgelachen. Hoewel ik niet bang ben aangelegd (ik heb ooit parachute gesprongen en alleen door Europa gereisd), was dit wel heel erg ver uit mijn comfort zone. Alleen. In het bos. In oktober. Waarom ik het dan toch heb gedaan? Omdat ik aan alles merkte dat het tijd werd om een hoofdstuk af te gaan sluiten zodat een ander echt kon gaan beginnen.

Afsluiten van een hoofdstuk
De afgelopen periode is een vreemde en niet altijd fijne tijd geweest, eentje waarin ik ziek ben geweest door een beknelde buikzenuw, mijn hond heel ziek werd, ik verhuisde en onverwachts in verbouwing rolde omdat het een flink klushuis bleek. En toen er vervolgens wat zaken rondom mijn werk flink veranderden, besloot ik te gaan ondernemen. Ik nam mijn eerste klus aan, met een slecht voorgevoel.
Dat voorgevoel klopte, want een week voor mijn “uitje” in het bos, eindigde de samenwerking. Ik voelde al tijden dat ik wel een goed pad had ingeslagen door te gaan ondernemen, maar dat er ook wat oude en hardnekkige patronen waren die ik wilde doorbreken. Of beter gezegd: achter wilde laten in het bos.
Patronen
Dus dat heb ik gedaan. Ik ben het bos ingegaan met een zelfgemaakt schilderij met letterlijk patronen erop, die ik tijdens de kampvuursessie in het vuur heb verbrand. De patronen die ervoor zorgen dat ik mijn gevoel niet volg, maar vooral mijn rationele kant de bovenhand laat voeren. En toen heb ik mijn plek in het bos uitgezocht om - voor wat voelde als uren - mijn tarp op te zetten en vervolgens op reis te gaan op “mijn stukje” 20 vierkante meter bos.
Op reis gaan in jezelf
Want een reis, zo mag je een Nature Quest wel noemen. Tot aan de nacht voelde ik me zo bevrijd: in zo’n bos kun je niks, oftewel ik kon alles doen wat ik wilde. Naar de boomstronk naast me staren, dansen, dutjes doen, wat er ook maar in me op kwam: ik ging het gewoon doen. “Zo,” dacht ik “dit zou ik vaker moeten doen!” En toen kwam de nacht: ritselende geluiden, de kou, het was afzien. Zeker weten. Maar ook dat ging weer voorbij, toen de eerste zonnestralen opkwamen. En in de ochtend voordat ik weer opgehaald werd door de organisatie besefte ik me: volg je hart, dan komt alles goed.
Je hart volgen
En dat is precies wat ik nu aan het doen ben. Dichtbij mijn gevoel te blijven en met intuïtief leven met jou te delen hoe ik dat doe, zonder te overnachten in het bos :-).
Wat ik je mee wil geven
Hoewel ik iedereen een Nature Quest kan aanraden, kan ik me ook voorstellen dat het misschien niet voor iedereen is weggelegd. Misschien kun je je eigen mini Quest houden door alleen naar het bos te gaan, je telefoon en huisdier thuis te laten, en geen stevige wandeling te maken maar voor langere tijd op dezelfde plek te blijven. En te ervaren wat er gebeurt.
Laat je het me weten via Instagram @paulienz ?
Deel mijn blogpost:



